UÇURUM'a YUVARLANANLAR'a SELAM OLSUN
Birini UÇURUM'un KENARI'nda SIRTI UÇURUM'a
DÖNÜK BİR ŞEKİLDE dururken GÖRÜYORUM. Ona, arkasının uçurum olduğunu, bana
doğru gelmezse uçurama düşeceğini söylüyorum. Bana inanmayıp gülüyor,
sırıtıyor, üstelik benimle ALAY EDİYOR. Ben, ona ısrarla sözlerimin doğru
olduğunu, bana inanmasını, yoksa öleceğini söylüyorum. Yine inanmıyor bana,
inanmadığı gibi aynı yerde kalmaya devam ediyor, bu sırada da bana ACIYOR,
ACIMAKLI GÖZLERLE BANA BAKIYOR. Ona, 'Son kez ikaz
ediyorum, arkanda uçurum var, yaptığın doğru değil, benim sözlerime inan'
diyorum. Bana inanmıyor.
Nihayet, BAĞIRA BAĞIRA UÇURUM’a YUVARLANIYOR,
SONUNDA ÖLÜYOR.
Hayatım boyunca böyle durumlarla çok
karşılaştım.
Eskiden, ikazlarıma rağmen uçuruma yuvarlanan
kişinin arkasından AĞLARDIM, ÜZÜLÜRDÜM.
Artık üzülmüyorum, ağlamıyorum da, işime
bakıyorum, zira BÖYLELERİNE ÜZÜLMEK ANLAMSIZ, ÖLÜMÜ ve FELAKETLERİ HAK EDENLER
HAK ETTİKLERİNİ BULMALI.
Bu tavrım, kişisel ilişkilerimde de,
hoca-öğrenci ilişkilerimde de, siyasi ve toplumsal içerikli yazılarımı dikkate
almayanlar için de söz konusudur.
Elimden geleni yaptım, yapıyorum, yapacağım.
Bundan fazla yapacağım fazla bir şey yok.
Benim hayatım ve vaktim değerli. Beyinsizlerle,
akılsızlarla, ısrarla cahilliği ve ahlaksızlığı tercih edenlerle daha fazla
meşgul olamam.
Uçuruma yuvarlananlara sadece SELAM YOLLUYORUM,
o kadar.
---
Harun Anay/16.02.2015
harunanay.blogspot.com
facebook.com/hasimharun.anay
facebook.com/HarunAnay
twitter.com/HarunAnay
