DÜŞÜNCEMİZİ Tahrip Eden METİNLER-(205-208)
Kitap yazmanın HER ŞEYDEN ÖNCE bazı AHLAKİ
İLKELERE RİAYET ETMEK OLDUĞUNU ve yeterli gayreti göstermeden yanlış kullanılan
bir tek KELİME’nin bile İNSANI AHLAKİ SORUMLULUK ALTINDA bırakacağını
bilmeyenler, böyle bir duygusu olmayanlar veya böyle sorumluluklara
aldırmayanlar bizim çabamızı anlayamazlar.
Bunu bildiğim ve tespit ettiğim için, incelemekte
olduğum sözlüğün sorunlarını teşhir etmeye devam edeceğim. Bu sözlük hakkında
esas söyleyeceklerime ise daha sıra gelmedi. Şimdilik sizlere, ÖN BİLGİLENDİRME
yapıyorum.
1-‘ed-De’l (:Elif, lam, dal, üzerinde hemze
olan elif, lam): Gelinciğe benzer bir hayvan’;
2-‘ed-Decâcetü (:Elif, lam, dal, cim, elif,
cim, kapalı te): Atın gerdanındaki bir çift yumru kısım’;
3-‘Dehha (:Dal, ha): Ensesinden itmek’;
4-‘el-Medrecü (:Elif, lam, mim, dal, re, cim):
Enli veya virajlı yol’;
(Bakınız: Bekir Topaloğlu,
Hayreddin Karaman, Arapça-Türkçe Yeni Kamus, İstanbul-1991, Nesil Yayınları, s.95-97, 99).
Harun Anay/15.01.2014
harunanay.blogspot.com
facebook.com/hasimharun.anay
facebook.com/HarunAnay
twitter.com/HarunAnay
---
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.