KENDİM’le YÜZLEŞME: Farzedelim ki..
---
KENDİM’le YÜZLEŞME: Farzedelim ki..
‘Farzedelim ki, ben kisrâ veya
kayser oldum ya Şeddâd ve Âd gibi bir de cennet yaptırdım’
‘İskender gibi, bütün dünyayı
elimde tuttum, tam Nûh’un yaşını yaşadım ve yaşattım’
‘Yıldırım kılıçlı Haydar veya
Rüstem gibi, dünyada meşhûr oldum’
‘İsa gibi, ben göğe çıktım veya
Nûşirevan gibi, memleketi adâletle idâre ettim’
‘Yahut hazînem, Karun’unki gibi,
doldu-taştı veya Eshâb-ı Res gibi, demirden kale yaptırdım’
‘Fakat bunların faydası ne, sonu
toprağa dönüş oldu; dünya geride kaldı, berâberimde ancak iki bez götürdüm’
‘Çıplak gelmiş idim, topraga yine
çıplak gireceğim; neden kendimi dünyaya bu kadar bağladım’
‘Bu fâni dünya, tipi gibi,
esti-savurdu ve geçti; gaflette bu fâni dünyanın baskısı altında kaldım’
‘Hayatta ne gibi bir iyilik yaptım;
hayatta iken ektiğim tarla nerede’
‘Ne ektim ise, sonunda onu biçtim;
ne biçtim ise, ondan zevk aldım’
‘Gençliğimi elden çıkardım,
ihtiyarlığa geldim; sadede gelelim, sözü niye dağıttım’
‘Uzun geceleri yatıp-uyumakla
geçirme, Tanrıya ibâdet kıl; uyanık ol, durmadan ağla, günahlarımın yükü altına
girdim’
‘Yılan, haşerat ve böceklerin yeni
olan bu vücûdu ben neden nimet içinde besleyerek, yetiştirdim’
‘Ey uyuklayan vücût, uyan, ağla
durma; tanrıya ibâdet kıl; yoksa ben mahvoldum’
‘İhtiyarlık yakaladı, gençlik
uzaklaştı; hayatın tadı kalmadı; artık gidilecek doğru yolu buldum’
‘Çok eski olan bu dünya bir çok
halkları aldatmıştır; ben hangisindenim, neden bu kadar onu kendime sevrirdim’
'Ey rabbim,
beni uyandır; sen rabbimsin, beni kovma, ben gönlümü temizledim'
'Günahlarımı
bağışlayan sen bir rabbimsin, sen beni affet; günahlarımın sayısını ben bile
unuttum'
(Bakınız:
Yusuf Has Hâcib, Kutadgu Bilig, çev. Reşid Rahmeti Arat, Ankara-1998, TTK,
s.470-471/6547-6564)
---
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.